اهمیت تست ظروف پلاستیکی برای انتخاب محصول مناسب

بازدید: 766 بازدید
تست ظروف پلاستیکی

 تست مقاومت ESCR ظروف پلاستیکی

تست ESCR (Environmental Stress Crack Resistance) برای بررسی مقاومت ظروف پلاستیکی در برابر ترک‌های تنشی ناشی از مواد شیمیایی استفاده می‌شود. در این تست، نمونه‌های ظرف پلاستیکی در محلول مورد نظر قرار می‌گیرند و به مدت زمان مشخصی در آن نگهداشت می‌شوند. سپس نمونه‌ها را از محلول خارج کرده و به مدت دیگری در محیط آزمایشگاهی نگهداری می‌کنند تا ترک‌های تنشی شکل گیرند. سپس ترک‌های تنشی را بررسی و اندازه‌گیری می‌کنند. نتیجه تست به صورت درصدی از طول ترک‌های تنشی نسبت به عرض نمایش داده می‌شود که نشان دهنده مقاومت ظروف پلاستیکی در برابر ترک‌های تنشی و پایداری در برابر مواد شیمیایی است.
تست ظروف پلاستیکی

 تست شاخص روانی جریان مذاب (MFI) برای ظرف‌های پلاستیکی

تست شاخص روانی جریان مذاب (MFI) برای اندازه‌گیری قابلیت جریان ماده پلاستیکی در حالت مذاب است. این تست برای ارزیابی ویژگی‌های آبکاری و پردازش مواد پلاستیکی استفاده می‌شود. در این تست، نمونه پلاستیکی در دستگاه MFI قرار می‌گیرد و با گرم شدن، جریان مذاب ماده پلاستیکی از یک مخرج خارج می‌شود. مقدار جریان مذاب برحسب وزن پلاستیک و زمان اندازه‌گیری گزارش می‌شود. شاخص MFI نشان می‌دهد چقدر ماده پلاستیکی قابلیت جریان و پردازش در شرایط مشخص را دارد و می‌تواند برای کنترل کیفیت و انتخاب مواد مناسب در فرآیندهای تولید استفاده شود.
تست ظروف پلاستیکی

 تست کوره الکتریکی (درصد خاکستر موجود در مواد اولیه ظرف پلاستیکی)

تست کوره الکتریکی یک روش استاندارد برای تعیین درصد خاکستر موجود در مواد اولیه ظرف پلاستیکی است. در این تست، نمونه ای از ماده اولیه ظرف پلاستیکی مورد بررسی قرار می‌گیرد و در یک کوره الکتریکی با دمای بالا سوخته می‌شود. در حین این فرآیند، مواد آلی در نمونه سوخته و فقط خاکستر باقی می‌ماند.

پس از اتمام سوختن نمونه، خاکستر حاصل از آن جمع‌آوری می‌شود. سپس وزن خاکستر به دست می‌آید و با وزن اولیه نمونه مقایسه می‌شود. تفاوت وزن نشان دهنده مقدار خاکستر موجود در نمونه است. درصد خاکستر محاسبه می‌شود با تقسیم وزن خاکستر بر وزن اولیه نمونه و ضرب در 100.

این تست به عنوان یک روش معمول برای بررسی کیفیت مواد اولیه ظرف پلاستیکی استفاده می‌شود. میزان خاکستر موجود در مواد اولیه می‌تواند تأثیر زیادی بر خواص مکانیکی و حرارتی ظروف پلاستیکی داشته باشد.

تست ظروف پلاستیکی

 

تثبیت وزن با Desiccator

تثبیت وزن با استفاده از دسیکاتور یک روش است که در آزمایشگاه‌ها و فرایندهای شیمیایی استفاده می‌شود. نمونه مورد نظر را در دسیکاتور قرار داده و با استفاده از یک محلول نمکی محیط رطوبتی را فراهم می‌کنیم. پس از گذشت زمان، وزن نمونه را مجدداً اندازه‌گیری می‌کنیم. اگر تفاوت وزن قابل توجهی نباشد، وزن نمونه تثبیت شده است. استفاده از دسیکاتور باعث حفظ محیط رطوبتی و تثبیت وزن نمونه در طولانی‌مدت می‌شود.

 

 تست مطابقت رنگ (color matching) ظروف پلاستیکی

تست مطابقت رنگ، یک روش استاندارد برای ارزیابی تطابق رنگ ظروف پلاستیکی است. در این تست، رنگ ظرف پلاستیکی مورد بررسی با یک استاندارد رنگ مقایسه می‌شود تا مشخص شود آیا رنگ ظرف با استاندارد مطابقت دارد یا خیر.

روش انجام تست مطابقت رنگ عموماً شامل مراحل زیر است:

انتخاب استاندارد رنگ: یک نمونه استاندارد رنگ انتخاب می‌شود که به عنوان مرجع برای مقایسه رنگ ظرف استفاده می‌شود. این استاندارد رنگ می‌تواند یک نمونه فیزیکی یا یک کد رنگ (مانند کد Pantone) باشد.

آماده‌سازی نمونه: نمونه از ظرف پلاستیکی مورد بررسی انتخاب می‌شود. نمونه باید از همان مواد و رنگی که در تولید ظرف استفاده شده است،  نمونه باید تمیز و بدون آسیب باشد.

مقایسه رنگ: نمونه استاندارد رنگ و نمونه ظرف پلاستیکی را در کنار یکدیگر قرار داده و رنگ آنها را با دقت مقایسه می‌کنیم. این مقایسه می‌تواند تحت نور طبیعی یا نور مصنوعی صورت بگیرد. هدف، تشخیص هر گونه تفاوت رنگی بین دو نمونه است.

ارزیابی مطابقت رنگ: با توجه به مقایسه رنگ، تصمیم می‌گیریم که ظرف پلاستیکی مورد بررسی با استاندارد رنگ مطابقت دارد یا خیر. اگر رنگ ظرف با استاندارد تقریباً یکسان باشد، مطابقت رنگ مثبت است. اما اگر تفاوت قابل ملاحظه‌ای وجود داشته باشد، می‌تواند نشانگر عدم مطابقت رنگ باشد.

تست مطابقت رنگ در صنایع مختلف استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که رنگ ظروف پلاستیکی با نیازها و مشخصات مشتریان یا استانداردهای صنعتی مطابقت دارد.

تست ظروف پلاستیکی

 تست مقاومت در برابر دما (oven)

تست مقاومت در برابر دما با استفاده از یک فر یا اجاق، که به‌عنوان یک اون (oven) عمل می‌کند، انجام می‌شود. این تست برای ارزیابی عملکرد و عمر مفید مواد و محصولات در شرایط دمای بالا استفاده می‌شود.

روش انجام تست مقاومت در برابر دما عموماً به شرح زیر است:

تهیه نمونه: نمونه مورد تست، ماده یا محصولی است که قصد ارزیابی مقاومت آن در برابر دما را دارید. نمونه باید به اندازه کافی نمونه‌ای از ماده یا محصول باشد که برای نمایندگی درست و دقیق از مقاومت در برابر دما کافی است.

تنظیم دما: اون را به دمای مورد نظر تنظیم کنید. دمای مورد نظر معمولاً براساس نیازهای مشخصات محصول یا استانداردها تعیین می‌شود.

قرار دادن نمونه در اون: نمونه را در داخل اون قرار دهید و در مکانی قرار دهید که به طور یکنواخت در دما گرم شود. اطمینان حاصل کنید که نمونه به‌طور مستقیم با دمای داخل اون در تماس است.

تست ظروف پلاستیکی

زمان تست: نمونه را در داخل اون بگذارید و زمان مشخصی را تنظیم کنید. مدت زمان معمولاً براساس نیازهای مشخصات محصول یا استانداردها تعیین می‌شود.

بررسی و ارزیابی: پس از گذشت زمان تست، نمونه را از داخل اون خارج کنید و بررسی کنید. بررسی ممکن است شامل بررسی تغییرات در رنگ، شکل، سختی، ساختار و ویژگی‌های دیگر نمونه باشد.

نتیجه‌گیری: بر اساس تغییرات و شرایط نمونه پس از تست، می‌توانید نتیجه‌گیری کنید. اگر نمونه بدون تغییرات قابل توجه باقی مانده باشد، می‌توان نتیجه گرفت که مقاومت در برابر دما مناسب است. اما اگر تغییرات نامطلوبی مشاهده شود، ممکن است نیاز به بهبود مواد یا فرآیندها باشد.

تست مقاومت در برابر دما می‌تواند به شرکت‌ها و تولیدکنندگان در ارزیابی کیفیت و عملکرد محصولات در شرایط دمایی مختلف کمک کند. همچنین، این تست می‌تواند در صنایع مختلف مانند خودروسازی، الکترونیک، پلاستیک، مواد غذایی و غیره استفاده شود تا مقاومت مواد و محصولات در برابر دما و تغییرات حرارتی بررسی شود.

دسته‌بندی مقالات
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط
سبد خرید

سبد خرید شما خالی است.

ورود به سایت